Wydawnictwo: Świat Książki
Stron: 315
Pierwszą książką tej autorki jaką przeczytałam było "PS. Kocham Cię", która tak mi przypadła do gustu, że wiedziałam, że muszę przeczytać jej kolejne książki. Miałam nadzieję, na jako pierwszą, "Krainę zwaną Tutaj", ale nie było jej akurat w ofercie Świata Książki. Był za to "Podarunek". Cóż, zgodnie z dewizą "Jak się nie ma co się lubi, etc.", kupiłam ją. I nie żałuję w żadnym stopniu.
Pani Ahern pisze książki obyczajowe, ale w tym tomie połączone lekko z fantasy, delikatnym elementem magicznym. Patrząc na to co czytam, odrobina fanatyki jest dla mnie ogromną zachętą do czytania.
"Podarunek" opowiada historie pracoholika, Lou Sufferna. Zaniedbuje przez to rodzinę, przyjaciół, wszystkich swoich najbliższych. Pewnego dnia, zaskakując samego siebie, zatrzymuje się przy bezdomnym i oddaje mu swoją kawę. Wkrótce załatwia mu pracę w firmie, w której samej pracuje, a Gabe okazuje się być bystrym człowiekiem i rzetelnym, sumiennym pracownikiem. I od niego Lou dostaje największy dar jaki sobie jesteśmy w stanie wyobrazić, choć sam Lou do końca nie wie jaki jest cenny, póki nie jest niemal za późno... Krótko mówiąc Lou może być w dwóch miejscach na raz - ale zaledwie kilka razy. Może wtedy zająć się swoją pracą, ale jednocześnie spędzić czas z rodziną. Poznaje lepiej dzieci, ponownie zbliża się do żony.
Lou jest typem klasycznego pracoholika, który przedkłada karierę nad rodzinę. Cokolwiek by się nie zdarzyło w rodzinie, to przecież jemu przeszkadza w karierze. Gabe pozwala mu zobaczyć co naprawdę powinno być w życiu ważne, a jednocześnie ukazuje to nam. Pani Ahern w dość krótkiej, ale bardzo ciekawej książce pokazuje nam prawdziwe wartości i zmusza do przemyśleń. Przedstawia je nam w prosty sposób, ale jakże skuteczny. Chciałabym właśnie takie książki mieć jako lekturę w szkole. Serdecznie polecam tę książkę, naprawdę warto ją przeczytać. Ja tymczasem będę polować na kolejne, przy każdym następnym katalogu Świata Książki.
Stron: 315
Pierwszą książką tej autorki jaką przeczytałam było "PS. Kocham Cię", która tak mi przypadła do gustu, że wiedziałam, że muszę przeczytać jej kolejne książki. Miałam nadzieję, na jako pierwszą, "Krainę zwaną Tutaj", ale nie było jej akurat w ofercie Świata Książki. Był za to "Podarunek". Cóż, zgodnie z dewizą "Jak się nie ma co się lubi, etc.", kupiłam ją. I nie żałuję w żadnym stopniu.
Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.
Pani Ahern pisze książki obyczajowe, ale w tym tomie połączone lekko z fantasy, delikatnym elementem magicznym. Patrząc na to co czytam, odrobina fanatyki jest dla mnie ogromną zachętą do czytania.
"Podarunek" opowiada historie pracoholika, Lou Sufferna. Zaniedbuje przez to rodzinę, przyjaciół, wszystkich swoich najbliższych. Pewnego dnia, zaskakując samego siebie, zatrzymuje się przy bezdomnym i oddaje mu swoją kawę. Wkrótce załatwia mu pracę w firmie, w której samej pracuje, a Gabe okazuje się być bystrym człowiekiem i rzetelnym, sumiennym pracownikiem. I od niego Lou dostaje największy dar jaki sobie jesteśmy w stanie wyobrazić, choć sam Lou do końca nie wie jaki jest cenny, póki nie jest niemal za późno... Krótko mówiąc Lou może być w dwóch miejscach na raz - ale zaledwie kilka razy. Może wtedy zająć się swoją pracą, ale jednocześnie spędzić czas z rodziną. Poznaje lepiej dzieci, ponownie zbliża się do żony.
Lou jest typem klasycznego pracoholika, który przedkłada karierę nad rodzinę. Cokolwiek by się nie zdarzyło w rodzinie, to przecież jemu przeszkadza w karierze. Gabe pozwala mu zobaczyć co naprawdę powinno być w życiu ważne, a jednocześnie ukazuje to nam. Pani Ahern w dość krótkiej, ale bardzo ciekawej książce pokazuje nam prawdziwe wartości i zmusza do przemyśleń. Przedstawia je nam w prosty sposób, ale jakże skuteczny. Chciałabym właśnie takie książki mieć jako lekturę w szkole. Serdecznie polecam tę książkę, naprawdę warto ją przeczytać. Ja tymczasem będę polować na kolejne, przy każdym następnym katalogu Świata Książki.
Bywa, że jedna bardzo ważna rzecz ma wpływ na garstkę ludzi. Ale bywa też, że mało istotna rzecz wpływa na całą ich rzeszę. Tak czy owak, jedno wydarzenie - duże czy małe - potrafi poruszyć cały łańcuch ludzi. Zdarzenia mogą nas połączyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
"Czas przemija, wypowiedziane słowo pozostaje..."